Bir Ağacın Duası

Toprağa düşen bir tohum,bir ağaç olmak için niyaz eder Rabbine.”Taki,Senin güzel isimlerinin nakışlarını kendi kabiliyetimce göstereyim”der kendi lisanıyla.

Duasının kabulüyle beraber filiz olur,yeryüzüne çıkar. tohum,ağaç olur ama dualar bitmez.

Bu defa her bahar yeniden yeşeren binlerce elini semaya açar,geceler ve gündüzler boyu durmakzısın Rabbini zikreder,ona dualar sunar.

Yapraklar yapraklarla,ağaçlar ağaçlarla saf saf olur,öylece dualar eder.
Dualar kabul olur,yeryüzüne Rahmet iner. ağaçlar,yapraklar,insanlar ve sayısız hayvanlar yağmurdan nasiplenir.

Ormanların yağmur çektiği,eskiden beri bilinen bir gerçektir. son yıllarda ise ilim dünyası bu konuda bir esrar perdesini daha araladı.
Bugün birçok ağaç türünün,yağmuru çekmekte hizmet gören bir bakteri türüne beşiklik ettiği biliniyor.

Rüzgarla havaya savruldukları zaman bu bakteriler Atmosferde bir nevi yağmur çekirdekleri vazifesini görüyorlar ve yağışı kolaylaştırıyorlar. başka bir deyişle,bu bakteriler kendilerine ev sahipliği yapan ağaçların bu iyiliğine karşı borçlarını yağmur duasıyla ödüyorlardı.

Ve ,musluğumuzdan akan suyun yahut soframızdaki meyvenin ardındaki dua zinciri,dağ başındaki ağacın gövdesindeki bakterilere kadar uzanıyor.

Ağaç yağmur getirmez,yağmur için sadece dua eder. zaten elinden başka bir şey gelmez.çünki suyun yanına bile gidemez..fakat onun Rabbi denizlerin suyunu kaldırır,gökte arıtır ve onun üzerine boşaltır. bu ne yüce bir duadır.

Bir ağacın duası,bütün ağaçların duası,bütün bakterilerin duası ve bütün bitkilerin dualarıyla birlikte arşa yükselir. duaların kabulünü bazen bir şimşek bazen bir gökkürültüsü müjdeler,bazen de sessiz sedasız geliverir bulutlar. bulutlarla birlikte herkesin duasına birden cevap verilir. dua edenler çok olur ama cevap veren TEK’tir.

Sayısız dualara bir tek fiille cevap vermek ise O’nun bu alemdeki birlik tecellilerinden bir tecellidir.